معماری مدرن زنگ خطری برای گم شدن هویت ایرانی است
فست تریپ: کارشناس و پژوهشگر مسایل فرهنگی و اجتماعی درباب اهمیت بازگرداندن نمادهای تاریخی و فرهنگی به گرافیک شهری توضیحاتی ارائه داد.
به گزارش فست تریپ به نقل از مهر، سجاد بهرامی کارشناس و پژوهشگر مسایل فرهنگی و اجتماعی در یادداشتی نوشت: امروزه اگر از خیابان های شهرهای بزرگ ایران عبور کنید، ممکنست به سختی باور کنید که در کشوری با بالاتر از سه هزار سال تاریخ ایستاده اید. نمای شهرها و عناصر بصری آنها بجای آنکه بازتاب دهنده شکوه و هویت تاریخی ایران باشد، به نسخه ای بی روح از کلان شهرهای جهانی بدل شده اند. نمادها و معماری سنتی که روزگاری زینت بخش شهرها بود، حال جای خودرا به برج ها و ساختمان هایی داده که در هر کجای جهان می توان یافت. این روند، زنگ خطری است برای گم شدن هویت ایرانی در دل معماری و گرافیک شهری مدرن. در دهه های گذشته، ایران تجربیات موفقی در گرافیک شهری داشت. از میدان نقش جهان اصفهان تا کاشی کاری های مساجد یزد و تبریز، معماری و شهرسازی همیشه قسمتی از هویت فرهنگی و تاریخی ما بوده است. این بناها نه فقط از نظر زیبایی شناسی منحصربه فرد بودند، بلکه نمادهایی از هویت جمعی ایرانیان به شمار می آمدند. اما در سالیان اخیر، این الگوها جای خودرا به معماری بی روح و بی هویت داده اند که هیچ پیوندی با تاریخ و فرهنگ ایرانی ندارد. این تغییر در نتیجه عدم توجه به اهمیت هویت در توسعه شهری و ترجیح منافع اقتصادی بر ارزش های فرهنگی رخ داده است. معماران و طراحان شهری با هدف جذب سرمایه گذاری و همگام شدن با الگوهای جهانی، دست به طراحی هایی می زنند که بااینکه ممکنست از نظر اقتصادی سودآور باشند، اما هیچ اثری از اصالت ایرانی در آنها دیده نمی گردد. این روند سبب شده است که شهرهای ما از پاریس، نیویورک یا دبی قابل تشخیص نباشند. به عبارتی دیگر، شهرهای ایرانی از یکدیگر متمایز نیستند و از هویت اصیل خود فاصله گرفته اند. نتیجه این غفلت، چیزی جز انزوای فرهنگی و گم شدن در سیل جهانی سازی نیست. شهروندان ایرانی که روزگاری با خیابان ها، میدان ها و معماری هایی که قسمتی از هویت ملی شان بود، زندگی می کردند، حال در شهرهایی زندگی می کنند که هیچ نشانی از فرهنگ بومی ندارند. نبود نمادها و گرافیک شهری مناسب، منجر به بی تفاوتی نسبت به گذشته شده و حس تعلق به شهر و کشور در بین مردم کمرنگ تر شده است. سوال اساسی اینجاست که چرا این اتفاق رخ داده و چه باید کرد؟ پاسخ این سوال نه فقط در دست مدیران شهری، بلکه در دست جامعه معماران و سیاست گذاران فرهنگی است. نهادهای مرتبط باید راهبردهایی برای احیای هویت شهری تدوین کنند. این شامل سیاستهای تشویقی برای حفظ و بازطراحی عناصر سنتی در معماری و گرافیک شهری است. باید باردیگر به اصالت و تاریخ این سرزمین بازگردیم و شهری بسازیم که در عین مدرن بودن، بر پایه هویت تاریخی و فرهنگی خود استوار باشد. در نهایت، بازگرداندن نمادهای تاریخی و فرهنگی به گرافیک شهری تنها یک نیاز زیبایی شناختی نیست؛ بلکه یک ضرورت اجتماعی است. شهری که هویتش را از دست بدهد، شهروندانش را نیز از خود دور می کند
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب