طراحی شهرها چگونه بر گرمای محیط شهری تأثیر می گذارد؟
به گزارش فست تریپ، خراسان رضوی بیشتر اوقات در مورد تغییرات آب و هوایی، تأثیر آن بر شهرها و ساکنان آن صحبت می شود اما کمتر به این مورد توجه می شود که شهرها و بخصوص برنامه ریزی و طراحی آن می تواند تغییرات آب و هوایی را از راه شکل گیری یک جزیره گرمایی شدت بخشد.
به نقل از استیت، شهرهای سراسر جهان در طول سالهای اخیر شاهد گرم ترین تابستان ها بوده است. در حالیکه امواج گرما همیشه بخشی از شرایط تابستانی در استرالیا بوده اما شرایط کنونی عادی نیست و شهرهای بزرگ شدت و مدت زمان بی سابقه ای از روزهای گرم را تجربه می کنند. این مورد به این علت است که تغییرات اقلیمی و تشدید امواج گرما و اثرات آن همچنان ادامه دارد.
شهرها از راه شکل گیری اثر جزیره گرمایی در تغییر آب و هوا نقش دارند. نتایج تحقیقات نشان داده یک جزیره گرمایی شهری می تواند ۲ تا چهار درجه سانتیگراد در مناطق شهری در مقایسه با حومه های بیرونی و تا ۱۵ درجه سانتیگراد در مقایسه با پارک ها یا مناطق روستایی به دما اضافه کند. در واقع علت این مورد اینست که گرما در شهرها به دام می افتد و یک حباب گرما بوجود می آورد.
جزیره گرمایی شهری به علت تلفیقی از طراحی ضعیف شهری، ساختمان های با تراکم بالا، کاهش سرعت باد، مصالح با جرم حرارتی بالا، آلبیدو(درصد بازتاب نور از سطح) کم، نفوذپذیری کم، محوطه سازی ضعیف و آلاینده های صنعت و ترافیک ایجاد می شود.
جزیره گرمایی شهری می تواند در تمام طول سال رخ دهد و خطر مرگ ناشی از استرس گرمایی و گرمازدگی را بخصوص میان افراد صدمه پذیر افزایش دهد. بار این گرمای شدید هم معمولاً بر دوش گروههای کم درآمد است که نمی توانند خانه های خویش را خنک کنند. بقای محیط زیست طبیعی در شهرها هم در معرض خطر است چونکه جانورانی مانند پروانه ها، زنبورهای عسل و کوالاها به علت استرس گرمایی از بین می روند.
همچنین استرس گرمایی نتایج معیشتی برای آن دسته از کسانی که خارج از منزل کار می کنند، به همراه دارد و این پیامدها از راه هزینه های انرژی بالاتر برای تأمین سرمایش، بر آنان فشار وارد می نماید.
ساختمان ها و زیرساخت های فیزیکی هم می تواند تحت تأثیر استرس گرمایی قرار گیرد و سبب ایجاد ترک، کمانش یا خرابی در زیرساخت های در معرض دید مانند جاده ها، پل ها و خطوط ریلی شود.
تسهیلات جهانی برای کاهش و بازیابی بلایا در سال ۲۰۱۸ پیش بینی نمود جهان تا سال ۲۰۵۰ به حدود یک میلیارد مسکن جدید نیاز خواهد داشت که معادل ۲ برابر شدن موجودی ساختمان فعلی است. ما درحال ساختن شهرهای جدید و متراکم سازی شهرهای موجود با سرعتی سریع هستیم اما آنرا با در نظر گرفتن اثر جزیره گرمایی و سازگاری با تغییرات آب و هوایی طراحی نمی نماییم.
بام ها و دیوارهای سبز، افزایش فضای سبز و پوشش سایبان، مزارع شهری، ذخیره آب طوفان و افزایش نفوذ آب زیرزمینی و همینطور گسترش روسازی های بسیار بازتابنده تنها بعضی از راهکار ها برای کاهش گرمایش شهرهاست.
با این حال نتایج مطالعات نشان می دهد اثربخشی چنین راهبردهایی تا حد زیادی به شرایط محیطی مانند اقلیم شناسی محلی، جغرافیا و توپولوژی سطح بستگی دارد؛ ازاین رو راهبردهای یاد شده در مقیاس محلی لزوما اثر جزیره گرمایی در سطح شهر را کاهش نمی دهد.
تمرکز و توجه به اثر جزیره گرمایی مستلزم درک روابط متقابل بین مورفولوژی شهری، زیرساخت های سبز و آبی، شرایط آب و هوایی محلی و روندهای اقتصادی و سیاسی و همینطور زیرساخت های سبز مانند درختان خیابان، پارک ها و باغ های حیاط خلوت و هم زیرساخت های آبی مانند طراحی شهری حساس به آب و امکان نفوذ آب باران در خاک است. فضای سبز و آبی بیشتر نه تنها گرما را می کاهد بلکه به شکل قابل توجهی برای ساکنان شهر تنوع زیستی محلی به همراه دارد.
برای پیشگیری از گرمایش شهرها لازم است طراحی شهری، مقررات و استانداردهای طراحی ساختمان به روز شود. مصالح ساختمانی و روسازی های با آلبیدو کم و افزایش روسازی های متخلخل با نفوذپذیری زیاد آب می تواند تأثیر قابل توجهی بر کاهش گرمای شهرها داشته باشد.
همچنین میتوان پوشش سایبان و بام های سبز را الزامی کرد. بام های سبز ثابت کرده اند که یک استراتژی موثر برای کاهش دمای هوای بیرون و مصرف انرژی است.
منبع: فست تریپ
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب