میلانی انتقاد كرد؛
كوه های مجاور تهران ملك خصوصی ساخت وسازگرایان و رانت خواران
به گزارش فست تریپ عضو شورای شهر تهران با هشدار نسبت به تخریب کوهستان های مجاور تهران و کوه خواری اظهار داشت: کوه های مجاور تهران نباید به ملک خصوصی ساخت وسازگرایان و رانت خواران بدل شود.
به گزارش فست تریپ به نقل از مهر، سید آرش حسینی میلانی بامداد امروز در دویست و پنجاه و هشتمین جلسه صحن علنی شورای شهر تهران در نطق قبل از دستور، با قرائت روایتی از مسافرت تفریحی فتحعلیشاه به توچال در ۲۰۳ سال پیش اظهار داشت: ۱۱ دسامبر (۲۱ آذر امسال) روز جهانی کوهستان است و این مناسبت فرصت خوبی است تا به موضوع بسیار مهم حفاظت کوهستان های تهران دقت نماییم. وی با اشاره به اینکه اگر دو قرن پیش جهت انبساط خاطر پادشاه ایران، درختان باارزش اورس را تحت عنوان آتش بازی نابود می کردند امروز همه ما در تهران نگران کوچکترین حریق در باقی مانده ذخایر گیاهی ارتفاعات توچال هستیم، گفت: به مدد فناوری مدرن در کمتر از یک ساعت به قله ۳۹۶۷ متری آن دسترسی داریم و سالانه بیش از پنج میلیون از شهروندان تهرانی روزهای پایانی هفته را در این ارتفاعات می گذرانند. بگفته حسینی میلانی، در شرایطی که محیط زیست تهران وضعیت سختی را تجربه کرده و به سختی نفس می کشد، کوه های مجاور تهران به آخرین سنگرهای طبیعت شهری تبدیل گشته اند و در افزایش توان طبیعی شهر، کمک به پالایش هوا، تامین آب آشامیدنی، افزایش تنوع زیستی و در یک کلام، زیست پذیرتر کردن شهری چون تهران نقش مهم و به سزایی دارند. وی ضمن اشاره به مزیت های کوهستان های مجاور تهران اشاره کرد: کوهستان ها علاوه بر آنکه یک اندوختگاه کم مانند تنوع زیستی هستند، فرصت دستیابی به طبیعت و رسیدن به آرامش و فراغت را انسانی که دربند فضاهای بتنی و گرفتارِ خودرو و اقسام و انواع ماشین شده و برایش چشم اندازهای طبیعی کم وبیش دست نیافتنی و دیریاب است را می دهد که نعمت بزرگ و بی بدیلی برای کلانشهر تهران است. سخنگوی کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری با تاکید بر اینکه محیط های بکر و باارزش کوهستان، همانند دیگر زیست بوم های اطراف شهر در معرض لطمه «شهری سازی» اند، تصریح کرد: کشیده شدن جاده تا نزدیک قله، توسعه تله کابین و پیست های اسکی، راه دادنِ وسایل موتوری به ارتفاعات و انواع ساخت وسازها، می روند که این آخرین پناه را هم از ما بگیرند. وی ضمن اشاره به کوهخواری های اطراف تهران بیان کرد: مسئله تخریب کوهستان های مجاور تهران که به شکل کوه خواری هایی به اسم گردشگری و توسعه اما به کام رانت خواران انجام شده، به شکلی است که ما برای تامین آب آشامیدنی شهروندان، حفظ میراث طبیعی، تاریخی و هویتی و همین طور صیانت و ماندگاری از فضاهای سبز شهری و تنوع زیستی چاره ای جز جراحی های بزرگ نداریم تا بتوانیم ضمن کنترل وضعیت، به تثبیت حداقل های موجود بپردازیم. این عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: کوشش برای تثبیت حداقل های موجود در سطح جهانی به حدی مهمست که در سند اهداف توسعه پایدار (SDG) بر حفاظت از اکوسیستم های کوهستانی با هدف افزایش ظرفیت آنها در ارائه خدمات اکوسیستمی در قالب دو شاخص نسبت اراضی حفاظت شده و نسبت پوشش سبز کوهستان تاکید گردیده است. حسینی میلانی با اشاره به اینکه از ۳۹ هزار هکتار وسعت رخ جنوبی کوهستان توچال نزدیک به هشت درصد توسط کارهای مختلف انسان ساخت، تغییر کاربری یافته است، تصریح کرد: تنها طی ۵۰ سال قبل بیش از ۱۲۶ هکتار از اراضی بالای ۱۸۰۰ متر در محدوده توچال به بافت شهری تغییر یافته اند. هرچند که در سالهای اخیر با کنترل بیشتر اداره کل حریم شهرداری، تخلفات ساخت و ساز بطور محسوسی کاهش یافته اما با این حال، هنوز لکه های معدنی در این محدوده قابلیت فعال شدن دارند و اندک بافت روستایی باارزش به شدت در معرض شهرسازی قرار دارد. بگفته رئیس کمیته محیط زیست و خدمات شهری، با وجود تدابیر حفاظتی در مورد توچال، سال قبل شاهد بهره برداری معدن سنگ سبز در دامنه های توچال بودیم که فعالیت آن بر طبق تذکری که در شورا در اینباره دادم، متوقف گردید. دستکاری یک سوم کوه بی بی شهربانو به خاطر برداشت معادن وی ضمن اشاره به کارهای انسانی در کوه بی بی شهربانو عنوان کرد: در کوه بی بی شهربانو نیز تصاویر ماهواره ای حاکی از تخریب و دستکاری یک سوم کوهستان به خاطر برداشت معادن است و مشخص نیست تا افق ۳۰ سال آینده چه چیزی از این کوه باارزش باقی خواهد ماند. حسینی میلانی در تشریح اهمیت تنوع زیستی در رشته کوه توچال اظهار داشت: کوهستان شمیران ۴۵۰ گونه گیاهی دارد که ۲۱۲ گونه آن در ارتفاعات بالای سه هزار متر می روید. از میان آنها ۱۱۳ گونه انحصاری محیط های کوهستانی (آلپاین) هستند و سه گونه فقط در ارتفاعات توچال حضور دارد. وی افزود: باتوجه به تخریب رویشگاه های گیاهان کوهپایه های تهران، توچال اهمیت بسیار زیادی در حفظ تنوع زیستی و میراث طبیعی تهران دارد و به مثابه بانک ژن یا ذخیره بذری برای گیاهان بومی شهر به حساب می آید. همین طور در کوهستان توچال چند توده شبه جنگلی یا بیشه ای بسیار باارزش وجود دارد و شایسته حفاظت ویژه است. این عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران ضمن اشاره به جنگل کاری های انجام شده در دامنه های جنوبی البرز گفت: ایجاد کمربند سبز در دامنه های جنوبی البرز در بیش از سه دهه توسط شهرداری و اداره کل منابع طبیعی پیگیری شده است. بر طبق آمار دریافتی از سازمان بوستان ها مجموع مساحت جنگل کاری شده از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۸ بیش از ۱۵ هزار و ۲۳ هکتار بوده است. حسینی میلانی با اشاره به اینکه مجموع هزینه های راه اندازی جنگل کاری های مصنوعی از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۹۸ به قیمت ثابت سال ۱۳۹۸ معادل ۲۹۵ میلیارد تومان بوده است، اشاره کرد: شهر تهران برای جلوگیری از پیشروی ساخت و ساز غیرمجاز و افزایش سرانه فضای سبز، سرمایه گذاری زیادی کرده و لازم است توجه ویژه ای به حفظ و نگهداری این دارایی مهم کند. وی با اشاره به اینکه در محدوده توچال جنوبی بیش از ۳۸۴۱ هکتار باغ و فضای سبز مشجر وجود دارد که نقش بسیار کلیدی در تلطیف نسیم روزانه کوهستان و جذب گردشگران دارد، تصریح کرد: این مساحت در مقایسه با ۵۹۴۹ هکتار بوستان های شهری و ۱۶۵۰ هکتار از باغات باقی مانده قابل مقایسه است. متاسفانه پایش این فضای سبز بسیار مهم از نظرها دور مانده و بیم آن می رود با درخت زدایی خزنده، این سیستم پشتیبان حیات را نیز چون بیشتر باغات شهر از دست بدهیم. رئیس کمیته محیط زیست حریق در پارک های جنگلی و اراضی کوهستانی را یکی از تهدیدهای جدی برای پوشش گیاهی دانست و اظهار داشت: بر طبق آمار دریافتی از سازمان آتش نشانی مجموعاً ۱۲۷ حریق در سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸ در منطقه کوهستانی اطفا شده است که بیشترین تعداد یعنی ۳۷ مورد مربوط به سال ۱۳۹۸ است. آمار مذکور فقط شامل مناطق قابل دسترس توسط آتش نشانی بوده است و آمار کاملی درباره کل محدوده کوهستانی وجود ندارد. حسینی میلانی ضمن اشاره به روند تغییرات اقلیمی بیان کرد: روند اثرات تغییرات اقلیم بر بارش در ایستگاه های هواشناسی نشاندهنده تغییر رژیم برفابی به بارش رگباری و افزایش شدت بارش در ماه های فروردین و اردیبهشت ماه طی یک دهه آتی است. بر طبق آمار بانک اطلاعات سیلاب معاونت آبخیزداری از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۹۰ بارش های رگباری سیلابی از ۲۰ تا ۳۰ میلی متر بر ساعت رخ داده است. وی با اشاره به اینکه بررسی های اخیر اداره کل آبخیزداری تهران از آن حکایت می کند که طی یک دهه آتی بارش های رگباری سیلابی بین ۳۰ تا ۵۰ میلی متر بر ساعت محتمل خواهد بود، تصریح کرد: باتوجه به زمان تمرکزکمتر از ۵۰ دقیقه برای رسیدن سیل به شهر، ظرفیت انتقال رواناب های سطحی شهر تهران زیر فشار جدی قرار داشته و لازم است ظرفیت نفوذپذیری حوضه های آبخیز در کوهستانهای تهران حفظ و ارتقا یابد. این عضو شورای شهر با اشاره به اینکه به دنبال انتشار خبر وقف کوه دماوند، جنبشی اعتراضی در کل کشور در اینباره بوجود آمد، عنوان کرد: دماوند، رشته کوه توچال و مجموعه کوه های بالادست سدهای پنجگانه بیش از ۷۰ درصد آب آشامیدنی تهران را تامین می کنند و همین مسئله، حفاظت از کوهستان ها و محیط زیست حوزه های آبخیز برای حفظ کیفیت آب آشامیدنی خصوصاً برای تهران را ضروری می سازد. این عضو شورای شهر با اشاره به اینکه در محدود توچال به صورت میانگین بین سه تا چهار تن زباله مخلوط توسط پیمانکاران خدمات شهری جمع آوری می شود که ۵۱ درصد آن مربوط به دربند است، اظهار داشت: ناحیه کوهستان شهرداری منطقه یک با صرف یک و نیم میلیارد تومان در سال خدمات مختلفی از قبیل کنترل حریم و برخورد با متخلفان، مرمت و نگهداری ایستگاه های امداد و نجات و اطلاع رسانی به گروه های مختلف را ارائه می دهد. حسینی میلانی با اشاره به اینکه باید بپذیریم که تهران برای زیست پذیر بودن متکی کوهستان های مجاور خود است، اظهار داشت: همین کوهستان ها لطمه پذیر در مقابل تغییر اقلیم و الگوی رفتاری سازمان ها و دستگاهها و همین طور شهروندان در عرصه مصرف، گردشگری و اقتصاد ناسالم ساخت وساز هستند. وی ضمن اشاره به الزام شهرداری برای ثبت ملی میراث طبیعی توچال از طرف شورای شهر گفت: در پاسخ به این معضلات، بطور معمول بسته ای از سیاست ها و راهکارهای فنی – محیط زیستی ارائه می شود که شورای شهر در خرداد ماه امسال، با تصویب طرح الزام شهرداری تهران به پیگیری ثبت ملی میراث طبیعی توچال گامی کوچک اما مهم را در این حوزه برداشت. سخنگوی کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری با اشاره به اینکه از منظر راهبردی همچنان دیدگاه حداکثر بهره برداری و سود از منابع کوهستان در فضای مدیریت شهری و فعالان اقتصاد شهری حاکم است، اشاره کرد: بااینکه به دلیل شرایط نامساعد اقتصاد کنونی تحرکات جدی در هجوم به پهنه های ذخیره گاهی کوهستان مشاهده نمی گردد اما روند تحولات گذشته اثبات نموده که خطر در کمین است و متاسفانه سازوکارهای فعلی در مدیریت حریم مناطق کوهستانی پایتخت هنوز به انسجام، یکپارچگی و بازدارندگی قانونی کافی دست نیافته است. حسینی میلانی با اشاره به اینکه در حریم کوهستانی اصل بر حفاظت از طبیعت است، تصریح کرد: جلوگیری از تبدیل شدن کاربری اراضی طبیعی به سایر کاربری ها ضرورت تام دارد مگر کاربری هایی که با رسالت حفاظت از طبیعت منافات ندارند و چه بسا سبب تقویت آن هم هستند. وی یکی از زمینه های لطمه پذیری کوهستان را نبود آمار واقعی و کافی از میزان استفاده گردشگران از پهنه های تفرجی توچال برشمرد و اظهار داشت: عملاً چشم انداز روشنی برای تعیین آستانه تحمل عرصه های کوهستانی وجود ندارد. از طرفی، فقدان برنامه مشترک مدیریت کوهستان توچال الان به شدت محسوس است و سندها و برنامه های مختلف فعلی با دیدگاه های بخشی نگر خود راهگشای مواجهه با مسایل و تهدیدات پیش رو نیست. بگفته این عضو شورای شهر تهران، به نظر می آید زمان آن فرارسیده که شهرداری تهران اقدام اساسی جهت طراحی و استقرار یک ساختار هماهنگ کننده و اقدام مشترک را در دستورکار قرار دهد و با استفاده از ظرفیت های تمامی ذی مدخلان خصوصاً انجمن های کوهستان و تشکل های مردم نهاد، برنامه ای اولویت محور با رویکرد اکولوژیکی را تهیه و به اجرا درآورد. حسینی میلانی یکی از خلاهای مهم محیط زیستی در کشور را فقدان گزارش های ملی در مورد کوه های مهم دانست و بیان کرد: باتوجه به رشد بیش از پیش تغییرات اقلیمی و کاهش تنوع زیستی در عرصه جهانی، گزارش های کوهستان از اهمیت زیادی برخوردار می باشند و به همین خاطر، کمیته محیط زیست شورا درصدد تهیه این گزارش در مورد رشته کوه توچال بعنوان محیط کوهستانی مشرف به تهران است. وی ضمن اشاره به حریق در مناطق کوهستانی تهران تصریح کرد: بیش از ۳۰ حریق در کوه های اطراف تهران در شش ماهه اول سال ۹۹ رخ داده است که در بعضی موارد، امکان خاموش کردن این حریق ها ممکن نشده است. تاکید شورای شهر، تجهیز آتش نشانی به امکانات اطفا در ارتفاعات و همکاری و استفاده از ظرفیت وزارت دفاع جهت استفاده از هلیکوپتر جهت خاموش کردن آتش سوزی ها است. سخنگوی کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات افزود: متاسفانه بودجه مقابله با حریق های کوهستانی اندک است و همین مسئله، ضروری می سازد برای حفاظت از کوهستان ها، شهرداری ها نقش جدی تری برای مقابله با حریق های کوهستانی ایفا کنند. حسینی با تاکید بر اینکه بی شک صیانت از طبیعت جز با مشارکت و آموزش گسترده مردم فراهم نمی گردد، عنوان کرد: حالا که با محدودیت های مالی نه فقط در عرصه مدیریت شهری بلکه در عرصه کلان کشور روبه رو هستیم، چاره ای جز حرکت به سمت ایجاد حمایت طلبی برای حفاظت از کوهستان ها از طرف شهروندان نداریم. بگفته این عضو هیات رئیسه شورای شهر، در تمام دنیا بحث حفاظت مدنی بحثی مهم در حفاظت محیط زیست بوده است چونکه جامعه مدنی جلوتر از دولت در پیگیری مشکلات محیط زیستی است. بدین نکته توجه داشته باشید که تا جامعه مطالبه نکند، دولت دلیلی نمی بیند که به آسانی در کوهستان ها هزینه کند. وی با یادآوری نقش شورایاری ها در حفاظت از کوهستان اظهار داشت: شورایاران بعنوان منتخبان مردم محلات و سازمان های فعال مردم نهاد بعنوان دو پیشران مدیریت شهری، در این حوزه می توانند نقش جدی در گفت وگوهای اجتماعی، مشارکت های شهروندی و آموزش های مردمی داشته باشند و پیشگام در طرح حفاظت مدنی در مقابل دست اندازی کوه خواران و صیانت از سرمایه های باارزش شهری باشند. هیچ آمار و اطلاعاتی درباره محیط زیست کوهستان ها نباید محرمانه تلقی شود رئیس کمیته محیط زیست با تاکید بر اینکه هیچ آمار و اطلاعاتی درباره محیط زیست کوهستان ها نباید محرمانه تلقی شود، گفت: رشد فناوری های ارتباطاتی و گردش اطلاعات در دنیای کنونی به شکلی است که امکان مخفی کردن هیچ چیزی وجود ندارد. اگر ما در مورد میزان حریق ها در کوهستان ها آماری منتشر نکنیم، نهادهای بین المللی که این مسائل را دنبال می کنند، مبادرت به ارائه اطلاعات می کنند و اگر درباره وسعت تخریب جنگل ها و مراتع صادقانه صحبت نکنیم، بالاخره این مساله افشا خواهد شد. حسینی میلانی اضافه کرد: باید با مردم صادق بود و صریح با آنها صحبت کرد. در قبال این صداقت و صراحت است که همکاری و مشارکت شهروندان در حفاظت از کوهستان را خواهیم داشت. وی ضمن اشاره به تجارت جهانی در حوزه کوهستان اشاره کرد: دسترس پذیر کردن کوهستان خصوصاً برای توانیابان، برنامه ریزی مسیرهای کوهستانی و هدایت بازدیدکنندگان به زون های مختلف، جلب مشارکت اهل فرهنگ و هنر در تولید و ترویج فرهنگ ارتباط با طبیعت، هوشمندسازی ارتباطات با مخاطبان کوهستان همچون راهکارهای آزموده شده در سطح جهانی است. این عضو شورای شهر با اشاره به اینکه تجربه کشورهای دیگر، چشم انداز اطمینان قسمتی از این راهکارها را عرضه می کند، تصریح کرد: سال هاست که مدیریت خیلی از شهرهای بزرگ جهان تلاش می کنند مناطق طبیعی شهر را با هدف حفظ پایداری اکولوژیک شهر، حفظ تنوع زیستی، ایجاد فرصت های آموزشی و پژوهشی و فراهم سازی امکان تفرج شهروندان در فضاهای طبیعی، به صورت «مناطق حفاظت شده شهری» در بیاورند. بگفته حسینی میلانی، در شهرهای مکزیکوسیتی، هنگ کنگ، بمبئی، نایروبی، سئول، کیپ تاون، لندن، برلین، لس آنجلس و سان فرانسیسکو چنین مناطقی در مجاورت شهرها به وجود آمده و بعنوان جاذبه های بوم گردی مورد استفاده قرار گرفته اند. وی ضمن اشاره به جاذبه های طبیعی پیرامون شهر تهران اظهار داشت: رشته کوه توچال در شمال، منطقه حفاظت شده جاجرود و پارک های ملی خجیر و سرخه حصار در شرق، کوه های بی بی شهربانو و آراد در جنوب و لکه های طبیعی مانند پارک پردیسان و کناره های روددره ها در داخل شهر، اگر حفاظت شوند یا شیوه حفاظت آنها اصلاح گردد، می توانند کارکردهای مورد اشاره را برای تهران داشته باشند. بدیهی است که هرگونه «شهری سازی» مناطق حفاظت شده در مغایرت با توسعه پایدار می باشد. رئیس کمیته محیط زیست و خدمات شهری با اشاره به اینکه کوهستان، با زیبایی بکر و دست نخورده اش، با چشم انداز پیراسته اش، با سکوت دل انگیز یا زمزمه ها و هیاهوی بادهایش، با شکوه ترین پناه عاشقان طبیعت بوده و نیازی به ساخت وساز ندارد، عنوان کرد: دوستداران کوهستان، نگاهبانان طبیعت و دل نگرانان حال و آینده شهر، نباید بگذارند که کوه های مجاور تهران که برای ما آب و هوا و آسایش فراهم می کنند، به ملک خصوصیِ ساخت وسازگرایان و رانت خواران بدل شود.
منبع: ifasttrip.com
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب