در میزگرد فست تریپ عنوان شد:
شورا داری تهدید در كمین شورایاری
فست تریپ: بیشتر از یك دهه از عمر یك ساختار محلی به نام ˮشورایاریˮ می گذرد، بازوی مشورتی كه قرار بود بعنوان رابطان و ناظران اعضای كم تعداد شورای شهر در سطح محلات فعال باشند تا مدیران شهری بتوانند هرچه بهتر و سریع تر مشكلات شهر تهران را احصا و رفع كنند.
نهاد محلی شورایاری این دفعه در ایستگاه پنجم قرار دارد، اما بگفته كارشناسان نیازمند تغییراتی در ساختار است حالا به بهانه برگزاری پنجمین دوره انتخابات شورایاری های شهر تهران میزگردی در ایسنا انجام شد تا دغدغه ها، چالش ها و نقاط ضعف و قوت این نهاد عمومی آنهم در آستانه شروع به كار دوره پنجم، را مورد بحث و بررسی قرار دهیم، اما سوژه ارتباط شورایاران با شهرداری مناطق كه آنها را از شورایار به شورادار تبدیل می كند و پرهیز از سیاست زدگی شورایاری ها دو نكته مورد تاكید این نشست بود.
در این میزگرد پوریا گل محمدی شورایار دوره چهارم در محله رسالت منطقه 19 تهران و عابدین سالاری كه كارشناس مسائل شهری و پژوهشگر در حوزه شورایاری به بررسی فرصت ها و چالش های پیش رو شورایاران پرداختند كه مشروح مباحث مطروحه در این میزگرد كه قبل از انتخابات پنجم در ایسنا تشكیل شده بود، به دنبال می آید:
به گزارش فست تریپ به نقل از ایسنا، در ابتدای این میزگرد پوریا گل محمدی شورایار محله رسالت - منطقه 19، بااشاره به عدم شناخت درست برخی شهروندان از شورایاری ها و كاركاردهایشان، اظهار داشت: متاسفانه بسیاری تصور می كنند شورایاری ها همان هیات امنای مساجد در محلات شان هستند.
وی ادامه داد: شورایاری های تهران شرایط و قوانینی دارند كه بعضی از آنها اشتباه و برخی نیز اجرا نمی شوند. شاید بتوان گفت بیشتر اجرا نشدن قوانین موجود شورایاری ها است كه موجب تضعیف توانایی این نهاد مردمی به وسیله اعضای خودش شده است. برای مثال داشتن حداقل مدرك تحصیلی فوق دیپلم و همین طور اینكه اعضای شورایاری ها باید در محدوده محله نمایندگی خود سكونت یا اشتغال داشته باشند. تغییر محل سكونت هر یك از اعضای شورایاری ها به خارج از محدوده محله سبب سلب عضویت خواهد شد. كلیه كاركنان شهرداری شامل مركز، مناطق و نواحی، موسسات و شركت های وابسته به آن در منطقه یا محله ای كه شاغل هستند نمی توانند داوطلب شوند نیز از شرایط شركت كنندگان بود كه اجرا نشد. در كنار آن داشتن حداقل یك سال سابقه سكونت در محل یا داشتن فعالیت فرهنگی همچون شرایط اشتباهی بود كه اجرا شد.
عده ای از جایگاه شورایاری سوء استفاده می كنند
وی افزود: این عوامل موجب تضعیف كارایی وعملكرد شورایاری ها شده است. اما در میان این ایرادات وارده به قوانین و شرایط تعیین شده برای عضویت و فعالیت در شواریاری، سه سوژه برجستگی خاصی دارند و باید آنها را عوامل اصلی تضعیف شورایاری ها از درون دانست. البته گاهی استثنا هم دیده می شود كه نباید آنها را ملاك قرار داد.
وی با اشاره به اینكه در شورایاری ها عده ای قلبا مشغول كار هستند، عده ای می خواهند كار كنند اما بلد نیستند و عده ای هم از جایگاه شورایاری سوء استفاده می نمایند، اضافه كرد: سه عامل اصلی تضعیف شورایاری های محلات و منطقه كه از درون خود شورایاران هستند، عبارتند از شورایاران و دبیران ساكن خارج از محل شورایاری، كارمند شهرداری و پیمانكار شهرداری كه حق ورود به شورایاری ها را ندارند.
شورایار منطقه 19 افزود: ساكن خارج از محل شورایاری یعنی كسانی كه ساكن محله نیستند، اما با استفاده از حفره های موجود در قوانین و شرایط شورایاری توانسته اند به عضویت شورایاری محله درآیند. این افراد یا پیش تر ساكن محله بوده و از محله رفته اند یا اینكه معلم و مدیر و كارمند در محله هستند. قوانین به افرادی از این دست كه سابقه فعالیت فرهنگی در محله را داشته باشند، اجازه كاندیدا شدن و عضویت در شورایاری را می دهند. در شرایط شورایاری آمده است داشتن حداقل یك سال سابقه سكونت در محل و كسانی كه سابقه پنج سال فعالیت مذهبی، فرهنگی، اجتماعی و صنفی در محلی غیر از محل سكونت خود دارند؛ همین دو حفره موجود در قوانین كافی است تا افراد غیرساكن در محله، از آنها بهره برده و با رای گرفتن از مردم وارد شورایاری محله ای شوند كه نه خود و نه خانواده شان در آن ساكن نیستند.
وی اشاره كرد: وقتی قوانین درست اجرا نمی شوند و كارمندان شهرداری و حتی مدیران آنها در محل سكونت خود یا محله كار خود وارد شورایاری می شوند، چگونه می توان توقع داشت كه كارمند شهرداری كه شورایار شده بتواند بر عملكرد شهرداری نظارت كند حتی شهرداری غیر منطقه كاری خود؟ این خنده دارترین اتفاق است كه كسی بخواهد بر علمكرد رئیس خود كه حقوق او را هم می دهد، نظارت كند و جرات داشته باشد به او ایراد بگیرد و تخلف او را گزارش دهد.
پیمانكاران نیز به شكلی كارمند شهرداری محسوب می شوند
وی ادامه داد: پیمانكاران به سبب وضعیت مالی كه گاهی از طریق شورایار شدن و ارتباط با شهرداری به دست آورده اند، بیشتر خارج از محل سكونت دارند. بعضی از این افراد به سبب توانایی مالی كه دارند در انتخابات شورایاری محلات از شانس بیشتری برای ورود به شورایاری برخودارند ضمن اینكه این گروه افراد حتی اگر ساكن محله هم باشند شاید نتوانند نظارت درستی بر عملكرد شهرداری داشته باشند چون به نحوی با عنایت به شغل شان خودشان نیز به شكلی كارمند شهرداری محسوب می شوند. این افراد وقتی دبیر محله شوند با عنایت به اینكه باید از شهرداری كار پیمانكاری بگیرند، پس تا جایی بر عملكرد شهرداری نظارت می كنند كه شغل شان به خطر نیفتند. متاسفانه بعضی از آنها بیشتر از آنكه بر عملكرد شهرداری نظارت كنند در حال مذاكره و بده و بستان برای دریافت كارهای پیمانكاری هستند. شورایار بودن این افراد توان حضور آنها در كنار شهرداران و نفوذ آنها در شهرداری و قدرت چانه زنی شان را بالا می برد این افراد متاسفانه بجای "شورایاری" در حال "شوراداری" هستند.
گل محمدی در بخش دیگری از صحبت های خود با تاكید بر اینكه در كنار این عوامل تضعیف كننده شورایاری محلات و مناطق، چند عامل دیگر نیز وجود دارد، اضافه كرد: در كنار عملی نشدن قوانین و ضعف قوانین، شاهد حضور افرادی بودیم كه احتمال سوء استفاده از آنها وجود داشت، افرادی همانند دبیران ناآگاه و كم سواد و حتی بیسواد، دبیران چندشغله، دبیران بدون وقت، دبیران خودرای، دبیر قوم مدار، دبیران ائتلافی.
به اعتقاد این شورایار دوره چهارم تهران، سه گروه نامبرده شده شورایاران و دبیران ساكن خارج از محل شورایاری، كارمند شهرداری و پیمانكار شهرداری خواسته و ناخواسته موجب تضعیف شورایاری ها از درون می شوند و برای جلوگیری از تضعیف شورایاری ها به وسیله این مثلث درونی باید قوانین و شرایط عضویت شورایاری ها بطور كامل اجرا و برخی بندهای آن نیز تغییر كند.
شورایاری ها سازه اجتماعی نیازمند نظارت
در بخش دیگری از این میزگرد عابدین سالاری كه بعنوان كارشناس مسائل شهری صحبت می كرد، با اشاره به اینكه هنگامی كه تیم مدیریت شهری سكان اداره شهر تهران را به دست گرفتند، وقتی از آنها در مورد شورایاری و فعالیت آنها پرسش می كردیم، پس از بیان نكات مثبت در باب خوبی ها و ضرورت حضور شورایاری ها، چهار مسئله را در این زمینه مطرح می كردند، اظهار داشت: نخستین نكته درمورد شورایاری ها این بود كه برخی ها معتقد بودند كه شورایارهای فعلی وابسته به ساختار مدیریت شهری سابق هستند و دغدغه هایی درباره عملكرد و رانت و... داشتند.
وی با اشاره به اینكه یكی دیگر از ایراداتی كه به نهاد شورایاری گذشته وارد دانسته می شد، نداشتن جایگاه قانونی بود، اظهار داشت: مورد سوم این بود كه شورایاری ها با مسامحه و توافق پیش می رفته و دست آخر نیز معتقد بودند كه شورایاری ها در طول زمان به دنباله یا زائده شهرداری تبدیل گشته است.
شورایاری اساسا به درد كار سیاسی نمی خورد
سالاری با طرح این سوال كه آیا چهار فرضیه فوق در مورد ایرادات شورایاری درست است یا نه؟ به بررسی فرضیه وابستگی سیاسی پرداخت و اظهار داشت: شهردار سابق تهران طی سال های متمادی بعنوان كاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری شركت كرد و خودرا در معرض رای مردم قرار داد، اما چه شد؟! برخی ها معتقد بودند كه شورایاران در زمان قالیباف طلایی ترین دوران خودرا داشتند؛ بگونه ای كه با نامه قائم مقام شهردار وقت، به تمامی شهرداران ابلاغ گردید كه اتاقی در شهرداری به شورایاران بدهند و در بازدیدها و جلسات نیز شورایاران حضور داشته باشند. اما این افراد تا چه حد به سازمان رای تبدیل شدند؟
این كارشناس مسائل شهری با اشاره به اینكه ساختار شورایاری اساسا به درد كار سیاسی نمی خورد؛ بگونه ای كه حتی اگر افراد سیاسی وارد آن شوند، نمی توانند به اهداف سیاسی خود دست یابند، افزود: اساسا معتقدم كه از نظر مرجعیت سیاسی، شورایاران پایگاه آنچنان كه سبب جریان سازی شود، ندارند و معتقدم از آنجایی كه بعضی از شورایاران برای خودشان عضویت در شورا و یا حتی نمایندگی مجلس را قائل هستند، پس عملا در پیشبرد اهداف خاص سیاسی نمی گردد به آنها حساب كرد.
وی با اشاره به اینكه البته امكان دارد بعضی از این افراد وابستگی هایی به برخی جریانات سیاسی داشته باشند، اما این مساله قابل تعمیم به همه شورایاران نیست، اظهار داشت: یكی دیگر از ایراداتی كه قسمتی از مدیریت شهری جدید به شورایاری وارد می داند، مساله نوچه پروری و رانتی بودن است كه باید بگویم بررسی ها نشان داده كه قسمتی از شورایاران به سبب تماس با لایه های زیرین جامعه، دسترسی به اطلاعات درون شهرداری، ارتباط با پیمانكاران و ارتباط با مدیران و بدنه شهرداری به شكل بالقوه در معرض فساد هستند كه باید گفت با انجام نظارت های گسترده و مستمر می توان از بروز چنین مشكلاتی جلوگیری كرد.
لزوم تعریف جایگاه قانونی مشخص برای شورایاران
سالاری افزود: بعضی می گویند شورایاری به زائده یا دنباله شهرداری بدل شده است كه بررسی ها نشان داده است شورایاری ها در یك موازنه همسو با شهرداری و شورای شهر قرار دارند كه در مقاطعی كه فضا برای فعالیت آنها در شهرداری بوجود آمد، به دامنه اجرایی شهرداری تبدیل گشته و در مقاطعی كه شورا به آنها فرصت داده است به دنباله نظارتی شورا تبدیل گشته اند، اما مساله این است كه شورای شهر آن هم با 21 عضو كه نهاد ناظر شهرداری با تشكیلات 70 هزار نفره و بودجه ده ها هزار میلیارد تومانی است، امكان نظارت صحیح ندارد و بر همین مبنا نیازمند یك سازه اجتماعی است كه بعنوان بخش طولی به نظارت شورای شهر كمك نماید.
وی با اشاره به اینكه برخی ها نداشتن جایگاه قانونی مشخص را مشكل بزرگ شورایاری ها می دانند، اظهار داشت: این مساله چه ایرادی دارد؟ هر چند كه باید ساختار آن به صورت قانونی شكل گیرد، ولی در همه ادوار با مصالحه و تفاهم انتخابات شورایاری ها برگزار شده و می توان با مشخص كردن یك بازه زمانی، شورایاری را قانونمند كرد. شورایاری ها یك سازه اجتماعی با تاریخچه مشخص هستند كه منشا اثرات حداكثری در محلات شهر تهران بوده اند.
تهیه و تنظیم: سید میثاق اختر و مژگان انصاری
منبع: فست تریپ
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب